Autor: Predrag Terzić
Industrijske zgrade predstavljaju svedočanstvo tehnološkog razvoja i promena u ritmu života tokom 20. veka. Te zgrade često zadržavaju utisak ljudskog rada, funkcionalne estetike i snage kolektivne volje. Međutim, kada objekti izađu iz upotrebe, postaju tačka preloma između prošlosti i sadašnjosti — simbol propadanja, ali i potencijala za kreativnu transformaciju.
Termoelektrana Snaga i svetlost izgrađena je 1932. godine kao deo planiranog sistema elektrifikacije Beograda i simbolizovala je tehnološki napredak i urbanizaciju tog doba. Projektovana u modernističkom stilu, elektrana nije bila samo utilitarna građevina, već i estetski izraz inženjerskih i arhitektonskih stremljenja svog vremena. Tokom godina, elektrana je pala u zaborav i postala deo zapuštenog industrijskog pejzaža.
Kroz projekat Svetlosni tok, koji pored tehnološke sofisticiranosti nosi i snažan društveni angažman, postavlja se primer kako savremena umetnost može biti pokretač promena i duboke refleksije o kulturnom nasleđu. Ovo imerzivno umetničko delo koristi kombinaciju
LiDAR skeniranja, KIRI endžina i virtuelne stvarnosti (VR) kako bi ispričalo priču o nekadašnjoj elektrani Snaga i Svetlost na Dorćolu, Beograd. Ta nekadašnja elektrana, simbol industrijske modernizacije i energije, danas je ruševan objekat, ali njen duh i slojevi istorije ostaju neiscrpan izvor inspiracije.
Projekat povezuje fizički prostor sa digitalnom rekonstrukcijom i apstraktnim umetničkim izrazom, kako bi posetioce proveo kroz vreme, prostor i energiju. Istražuje sudbinu industrijskog nasleđa — njegov pad, ali i potencijal za obnovu kroz umetnost i tehnologiju.
Projekat istražuje kako industrijsko nasleđe, iako fizički uništeno, može nastaviti da postoji kao simbol kolektivnog pamćenja i budućeg potencijala. Uz pomoć savremenih tehnologija, prostor se ne doživljava samo kao relikt prošlosti, već kao mesto koje poziva na razmišljanje o tome kako obnavljamo, transformišemo i pamtimo našu istoriju.
Saradnici: Luka Lazović, Georgij Molodcov, Marko Granić (VR), Lazar Mihajlović (zvuk).
Predrag Terzić je diplomirao i magistrirao 2000. godine na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, odsek slikarstvo, u klasi profesora Čedomira Vasića. Član ULUS-a od 2001. godine. Doktorirao je na Interdisciplinarnim studijama teorije umetnosti i medija na Univerzitetu umetnosti u Beogradu pod mentorstvom prof. dr Divne Vuksanović. Nakon završetka magistarskih studija počinje da intezivnije izlaže u zemljii inostranstvu. Radovi mu se nalaze u više privatnih kolekcija u zemlji i inostranstvu. Izlagao je na 23 samostalne izložbe i više od 40 grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu (Nemačka, Slovenija, Belgija, Kanada, Austrija, SAD, Italija, Grčka, BiH, Crna Gora, Švedska, Poljska, Rumunija, Bugarska, Kipar, Turska, Moldavija, Albanija). Zaposlen je na Fakultetu za medije i komunikacije (FMK), Beograd.
