Sve je počelo sa prvim puštanjem vode, ili neki bi rekli, pre samog puštanja vode. Mali izmešani trenutak i nedostatak pažnje. I tako se rodio Fatberg iz dubina ljudske gluposti u dubini kanalizacione cevi.
Uzimajući Fatberg kao metaforu nove veštački stvorene inteligencije, rad predstavlja onlajn igru na sreću u kojoj je jedini pobednik sam Fatberg. Klikom na dugme „puštanje vode“, Fatberg hrani naša digitalna baza podataka: kombinovanjem podataka o kvalitetu otpadnih voda i podataka iz Republičkog zavoda za statistiku. Hrani se našim raznovrsnim nusproizvodima, prikupljanim tokom 20 godina, od podataka o mikrobima do astrofizičkih mera i toksina u Dunavu, ali takođe i podataka o zaposlenosti, bankovnim računima, novorođenčadi, razvodima, zavisnosti od droge, konzumaciji hrane, vrednostima valuta, stanovanju, migraciji, turistima, gradskom saobraćaju…
Igra je napravljena korišćenjem analize podataka i mašinskog učenja, ali sa haotičnim obrtom, setovi podataka koji dolaze iz različitih izvora su slučajno i stohastički povezani. Fatberg tako oblikuje novo društveno ponašanje od bogatih setova podataka iz biologije, ekonomije, politike, medicine i kulture, šireći razumevanje našeg kompleksnog odnosa sa otpadom i njegovim posledicama po okolinu. Rezultati algoritma prikazuju se slučajnim generisanjem podataka kroz 3D dijagram ilustraciju kako bi se analizirali, prepoznali, zaveli, a moguće i proizveli spekulativni ciljevi o tome kako svesti na minimum efekte Fatberga smanjenjem naših izvora otpada.
Sanja Anđelković je audio-vizuelna umetnica iz Novog Sada. Bavi se tekstualnim istraživanjima u domenu dokumentarnih praksi gde razmatra njenu poziciju unutar sistema rodnih, političkih, društvenih uloga ili traumatičnih trenutaka lične biografije. U takvom okviru istražuje i kako se ideja Doma menjala unutar istorijskog, geografskog, društvenog, ali i ekološkog konteksta.
Jovana Pešić, master hemičar, je istraživačica na Katedri za hemiju, biohemiju i zaštitu životne sredine, Prirodno-matematičkog fakulteta, Univerziteta u Novom Sadu, Srbija. Njeno istraživanje je usmereno na pronalaženje tehnika remedijacije životne sredine i bazira se na savremenim tehnikama ekstrakcije teških metala iz vode primenom jonskih tečnosti. Članica je ekološkog udruženja Zeleni Sad i Srpskog hemijskog društva.
Stefana Janićijević, doktorka primenjene matematike, trenutno radi kao profesor na Univerzitetu Singidunum u Beogradu i kao istraživačica u kompaniji Comtrade System Integration. Istražuje na polju metaheurisitke, optimizacije, mašinskog učenja i nauke o podacima, a takođe umetnički istražuje spektar pristupa kao što su komunikacija putem podataka, neuronauke i filozofija podataka.
Andrea Palašti je vizuelna umetnica iz Novog Sada. Radi na prelazu umetničkih i kustoskih granica istraživanjem (slikovnih) arhiva i njihovih potencijala da razotkriju nijanse u razumevanju sveta, fokusirajući se na pitanja kulturne geografije, odgovornosti istorije i njenog uticaja na sadašnjost. Predaje na Akademiji umetnosti u Novom Sadu gde povezuje svoja umetnička istraživanja i obrazovne strategije.
Saradnici na projektu:
Srđan Bajić, arhitekta i dizajner, Pavle Raković, analitičar podataka i junior programer jezika python, Luka Lopičić i Vanja Novaković, razvoj aplikacije iveb- dizajn, Nataša Đokić, stručnjakinja za zaštitu životne sredine, Dvoper, The Danube Transformation Agency for Agency: Aleksandra Fruhstorfer, Lena Violeta Lajtner, Ege Kekel, Solmaz Farhang
Autorke se posebno zahvaljuju:
Timu JKP-a Vodovod i kanalizacija, Novi Sad:
Borislavi Pejanović, Dragani Milošević, Gordani Aćimović, Ivani Radakov, Draženu Deliću, Spasoju Bjeliću, Nenadu Stojanoviću, Aleksandri Dejanović, Željku Gruloviću, Branku Ceroviću
dr Đurđi Kerkez, dr Vesni Pešić i dr Mileni Bečelić-Tomin, Departman za hemiju, biohemiju i zaštitu životne sredine, PMF, Univerzitet u Novom Sadu
dr Maji Turk Sekulić, Katedra za inženjerstvo zaštite životne sredine, FTN, Univerzitet u Novom Sadu
