Autor: Jasna Jovićević
„Sedim i brinem za nju“ je muzički improvizovani eksperiment, fluidni proces spontane interakcije sa transdisciplinarnim pristupom istraživanju autentičnog umetničkog izraza uz pomoć neuronauka, tehnologije i društvene angažovanosti.
Jasne Jovićević je nakon projekta Flow Vertical, gde je koristila bio-fidbek sistem kao inspiraciju za novu metodu komponovanja, započela novo istraživanje, koje zahteva monitoring EEG aparatima kao krucijalni element za strukturiranje muzičkog događaja. Okvirni koncept rada je neprekidna i beskonačna briga majke za svoju ćerku, koju autorka autoetnografski predstavlja kroz sonifikaciju moždanih talasa, konstantne brižne improvizovane pesme. Višemesečno istraživanje i razvijanje rada je realizovano u saradnji sa stručnjacima sa ETF-a i muzičkog producenta, a rad je producirao Centar za promociju nauke.
Tokom izvođenja kolaborativnog događaja, četiri majke nepomično sede na sceni, nasuprot autorki dela. Podvrgnute su trenutnoj analizi moždanih talasa putem monitoringa EEG aparatom, koji u realnom vremenu meri njihove stres reakcije na audio-sadržaj koji umetnica emituje tokom izvođenja, nudeći im unapred komponovani zvučni dijagram kao okvir improvizovane kompozicije. Dijagram provocira misli i emocije u vezi sa njihovim ličnim odnosom sa ćerkama. Generisani signali moždanih talasa koje one proizvode se sonifikuju softverskom modulacijom proizvodeći zvuke karakteristične za određene moždane frekvencije misli (beta, alfa i teta talasi).
Dobijeni zvučni signali se čuju u performativnom prostoru, te pokreću interaktivnu komunikaciju. Umetnica akustičnim instrumentima odgovara na sonifikovane reakcije kroz momentalnu improvizaciju čime je nepredvidivi sonični sadržaj koji se dobija iz EEG aparata još jednom manipulisan. Perpetualna modifikacija i međusobna komunikacija kroz zvučne afekte koja aktivira nove mogućnosti u soničnoj igri između učesnica, postaje samostvarajuće muzičko delo. Proces momentalnog komponovanja je satkan od živih i neživih elemenata, instrumentalne muzike, bliskosti, iskrenosti, brige, ljubavi, straha i hrabrosti, postavljajući ljudsko telo u ulogu medijatora, stvarajući novi umetnički izraz saosećanja i muzičke fantazije.
Saradnici: mentor u oblasti biomedicinskog inženjerstva: Milica Janković; muzički saradnik/ dizajn zvuka: Bojan Bojić; naučni saradnici: Jelena Ćertić, Nebojša Malešević, Studentkinje Laboratorije za BioMedicinsku Instrumentaciju i Tehnologije (BMIT)
